Rusty Apollo - Apollo III

Het heeft wat jaren geduurd, en het resultaat mag er zijn. Met “Apollo III” hebben de blues- en popveteranen van Rusty Apollo toch weer een zeer fraai album op de markt gebracht. De heren - Mike Meijer, zijn zoon Mozes Meijer, Kim Snelten, Rogier van der Ploeg en Onno Voorhoeve – hebben hun sporen ruimschoots verdiend in bands als Gruppo Sportivo, Drippin’ Honey, Raggende Manne en de Gigantjes, om er maar een paar te noemen. In 2015 verscheen het debuutalbum “Oh Yeah”, een jaar later gevolgd door “Midgets & Monkeys”. En nu, acht jaar later, ligt het derde album in de winkels.

Op dit album staan negen nummers, waarvan drie eigen werkjes; Mike Meijer, Onno Voorhoeve en Rogier van der Ploeg hebben er elk één voor hun rekening genomen. Naast de al genoemde leden van de band zijn ook pianist Niels Meijer en saxofonist Arend Bouwmeester te horen. Je kunt veel zeggen over deze band, maar dat ze roestig klinken is zeker niet van toepassing. Zoals op de eerdere albums al te horen was worden de gecoverde nummers voorzien van een geheel eigen uitvoering, waardoor zelfs een kinderliedje als “Fire Truck” en het Beatles-nummer “Why Don’t We Do It In The Road” klinken alsof ze uit een of andere moerasdelta komen. Bij laatstgenoemd nummer toont Kim Snelten aan waarom hij nog steeds bij Nederlands beste harmonicaspelers behoort. Het album opent met het rockende “Future’s So Bright (I Gotta Wear Shades)”, dat we kennen van Timbuk 3. Andere nummers die mijns inziens een extra vermelding verdienen zijn het gruizig klinkende “Houston (We Have As Problem)” van Mike Meijer, de duistere Andre Williams-cover “Bacon Fat” en het swingende bluesnummer “I Was Around”, een eigen nummer van Onno.

Zoals ik hier boven al schreef van roestig is absoluut geen sprake. Een prima album, veel te genieten en wat mij betreft een absolute aanrader.

Website: www.rustyapollo.com

30-06-2024