Tom McGuinness – Playing For Time / Second Glance

Tom McGuinness is iemand die je met recht een bluesveteraan mag noemen. Inmiddels 79 jaar oud (2 december 1941) met zo'n zestig jaar muzikale ervaring. Hij begon in 1963 bij de Roosters (met een piepjonge Eric Clapton), wisselde daarna naar Manfred Mann, waarmee hij op hun grootste hits meespeelde. In 1969 richtte hij McGuinness Flint op, dat als grootste hit “When I'm Dead And Gone” had. In 1979 voegde hij zich bij zijn oud-Manfred Mann-collega Paul Jones in The Blues Band, die nog steeds bestaat, en later The Manfreds. Laatstgenoemde band – ook met eerdergenoemde Jones – spelen de hits van Manfred Mann zonder Manfred Mann zelf in hun gelederen.

Naast het werk in deze bands heeft McGuinness ook wat soloprojecten gedaan. Zijn eerste twee cd's, “Tom McGuinness” (2001) en “Double Take” zijn echter niet meer verkrijgbaar. In 2017 werd een compilatie van deze cd's met een tweetal nieuwe nummers uitgebracht onder de titel “Playing For Time”. Op de cd staan 21 nummers, die allemaal door McGuinness zijn geschreven, waarvan er zes met behulp van een aantal collega's. De nummers zitten goed in elkaar en zijn knap gemaakt. Helaas ontbreekt bij enkele ervan de spanning en komen ze wat vlak over. Dat wordt aan de andere kant weer goed gemaakt door songs als het vlotte “Long Hard Road” met fraai bottleneckspel, het akoestische “Make Up Your Mind”, het gospelachtige “The Line To Heaven” en de worksong “Long Gone”, waarin alleen Toms stem te horen is (het koor is multitrack). Ondanks de paar wat mindere nummers is dit over het geheel een zeer fraaie compilatie van het eigen werk van deze bluesveteraan.

In de loop van de jaren had Tom McGuinness zoveel ideeen en materiaal bijeen vergaard dat het ruim voldoende was om weer eens een album te vullen. Eind 2016 belde hij zijn maat Marcus Cliffe, die ook lid is van The Manfreds en heeft gewerkt met artiesten als Rod Stewart, Eric Clapton, Tina Turner om er maar een paar te noemen. Samen doken zij de studio in om een en ander uit te werken en in 2018 verscheen het resultaat in de vorm van de cd “Second Glance”. Hierop staan twaalf nummers van de hand van McGuinness zelf, waarvan er drie in samenwerking met Graham Lyle en Benny Gallagher, het bekende duo Gallagher & Lyle, die ook onderdeel uitmaakten van Toms vroegere band McGuinness Flint. Muzikale basis van de nummers is onmiskenbaar de blues. Sommige nummers wat vlotter, andere weer rustiger. Naast McGuinness en de al genoemde Marcus Cliffe (bas, toetsen, drums) horen we de accordeon van Alan Dunne, de harmonica van Mark Feltham en Graham Lyle (slidegitaar, zang). De nummers zijn net als op “Playing For Time” goed geschreven en uitstekend uitgevoerd. Nummers die wat mij een bijzondere vermelding verdienen zijn wat mij betreft het ingetogen “Ain't It Strange How Life Can Change?”, de stevige Chicagoblues “The Happy Blues” en het vlotte “Long Hard Road”, dat ook al stond op “Playing For Time” uit 2017.

Kortom, twee fijne cd's van Tom McGuinness, waarop deze laat horen buiten een goed zanger en uitstekend gitarist ook een prima componist is.

Website: www.themanfreds.com/Tommcguinness.html

08.01.2021